Uncoupled Arrays

จากเรื่อง Coupled Arrays ก็มาถึงอาร์เรย์ลำโพงอีกประเภทคือ Uncoupled Arrays ซึ่งคราวนี้ลำโพงไม่ได้อยู่ใกล้กันอีกต่อไป และพื้นที่ Gap Coverage สามารถขยายออกไปได้ไกลจนถึง Far Field ผลที่ตามมาคือ ความก้าวหน้าครอสโอเวอร์จะค่อย ๆ เคลื่อนเข้าสู่ Unity Zone และ Overlap Zone อย่างไรก็ตาม ระยะห่างที่มากทำให้มั่นใจได้ว่า การตอบสนองจะมีความผันผวนสูง เมื่อการทับซ้อนได้เริ่มขึ้น

Uncoupled Arrays มีข้อจำกัดในช่วงความครอบคลุมที่ใช้งานได้ เนื่องจากระยะห่างที่มากขึ้น ความท้าทายคือ การจำกัดช่วงของการครอบคลุม และควบคุมความสูญเสีย

Uncoupled Line Source Arrays

Crossover Class Progression

Uncoupled Line Source แตกต่างจาก Coupled Line Source เฉพาะระยะห่างระหว่างลำโพงเท่านั้น โดยที่ความก้าวหน้าของคลาสครอสโอเวอร์ และผลรวมในโซนต่าง ๆ ทั้งหมด จะยังคงดำเนินการตามลำดับเดียวกันทุกประการ

ปิรามิดคู่ขนานจะยังคงรวมผลรวมซ้อนกันต่อไป เหตุผลในการสร้างความแตกต่างนั้นอยู่ที่การใช้งานจริง โดยมีปัญหาขนาดใหญ่ที่ต้องจัดการ เมื่อได้รับมอบหมายให้เสียงครอบคลุมแถวหน้าและหลังเวที

Coupled Arrays จะทำงานใน Long Throw แต่ Uncoupled Arrays จะทำงานใน Near Field ซึ่งต้องเข้าใจพฤติกรรมด้านล่างของปิรามิดให้ชัดเจนพอ ๆ กับด้านบน

จากรูปจะแสดงให้เห็นว่า การเปลี่ยนคลาสแบบครอสโอเวอร์ดำเนินไปในลำดับเดียวกัน ด้วยเหตุผลเดียวกันกับ Coupled Line Sources ความแตกต่างของระยะห่างจะมีผลกระทบที่จับต้องได้ การลดระยะห่างทำให้ Gap Class Crossover มีพื้นที่น้อยลง

Coupled Arrays ได้โฟกัสที่ Unity Class Crossover ก่อนจะย้ายไปยังพื้นที่ Overlap มุมมองตรงกันข้ามสำหรับ Uncoupled Arrays ที่จะโฟกัสที่ Gap Class Crossover ไปจนถึง Unity Point แต่เมื่อผ่าน Unity Line จะกลายเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ทันที

การสนทนาเรื่อง Summation Zone ที่กำลังจะมาถึง จะทำให้ได้มุมมองที่กว้างขึ้น ซึ่งจะเห็นว่าคำกล่าวที่ว่า “Size Matters” นั้นเป็นความจริงอย่างมาก

Summation Zones

รูปแสดงลำโพงลำดับที่ 1 จำนวน 5 ใบ วางแบบ Uncoupled Line Source ระยะห่างลำโพงแต่ละใบคือ 3 ม. การตอบสนองที่สังเกตได้มาจากระยะทางและความกว้าง คุณลักษณะที่ชัดเจนที่สุดคือ การตอบสนองแนวนอนจะมีรูปแบบซ้ำ ๆ แต่จะแตกต่างกันอย่างมากจากด้านหน้าไปจนถึงด้านหลัง ซึ่งเป็นลักษณะตรงกันข้ามกับ Coupled Arrays

การมีอยู่ของ Gap Class Crossover นั้นเห็นได้อย่างชัดเจนในการตอบสนองของ HF ความก้าวหน้าของโซนผลรวมแรกนั้น แสดงการเคลื่อนไปตามเส้นของ Unity Class Crossover เมื่อถอยห่างออกไป การซ้อนทับกันขององค์ประกอบลำโพง จะทำให้เกิดปฏิสัมพันธ์กับ Combing Zone ในเชิงลึก

ต่อมาดูที่การตอบสนอง LF จะเปิดเผยปิรามิดคู่ขนานที่คุ้นเคย ระยะห่าง 3 ม. กว้างพอที่จะมองเห็นหลายระดับระหว่างทางขึ้นสู่ปิรามิดจนถึงจุดสูงสุด

พื้นที่ใกล้เคียงจาก Unity Point  ขั้นแรกไปจนถึงขั้นต่อไปของปิรามิด คือตำแหน่งที่สามารถพบการตอบสนองที่สม่ำเสมอที่สุดบนเส้นแนวนอน

ต่อมาสังเกตความแตกต่างระหว่างความสูงของปิรามิดคู่ขนานในการตอบสนอง HF และ MF โดยที่ MF จะต่ำกว่า HF เนื่องจากการครอบคลุมที่กว้างกว่า

ความแตกต่างของความสูงบ่งบอกถึง ระดับความสม่ำเสมอในการครอบคลุมพื้นที่ช่วงต้น ความสม่ำเสมอของความถี่จะเพิ่มขึ้นเมื่อความสูงของปิรามิดเข้าใกล้ความเท่าเทียมกันของความถี่

จากรูปรักษาระยะห่างเท่าเดิม และเปลี่ยนเป็นลำโพงลำดับที่ 2 จะเห็นพื้นที่ Gap Class Crossover ถูกขยายไปข้างหน้า ตำแหน่งของ Unity Line ถูกย้ายสำหรับความถี่ที่เพิ่มการควบคุมเท่านั้น ในกรณีนี้ จะใช้ระบบลำโพงลำดับที่ 2 Front-Loaded ซึ่งมีการควบคุมรูปแบบ MF ที่คล้ายกันกับลำโพงลำดับที่ 1

ผลลัพธ์คือการขยายในช่วง HF เท่านั้น โดยช่วง MF และ LF ทับซ้อนกันก่อนหน้า HF การตอบสนองที่เหมือนกันมากที่สุดในระนาบแนวนอน เกิดขึ้นอีกครั้งระหว่างเส้น Unity Crossover ชั้นแรก และ Overlap Crossover ชั้นที่ 2 ของปิรามิดคู่ขนาน

โปรดทราบว่าส่วนขยายของปิรามิดจะเกิดขึ้นในช่วง HF เท่านั้น ซึ่งจะเพิ่มความแตกต่างของความสูง MF และ HF

จากรูปใช้ลำโพงลำดับที่ 2 แบบ Horn Loaded ซึ่งให้การควบคุมทิศทาง MF ที่เพิ่มขึ้น ผลลัพธ์คือส่วนขยายของคลาสครอสโอเวอร์ทั้งใน HF และ MF พื้นที่ของการครอบคลุมได้ขยายออกไปเหนือลำโพงลำดับที่ 1

จากรูปใช้ลำโพงลำดับที่ 3 ที่ระยะห่าง 3 เมตร Gap Class Crossover ในช่วง HF ได้ขยับเกินขีดจำกัดพื้นที่จำลองที่ลึก 12 เมตร แต่ในที่สุดก็จะมาบรรจบกันและมีระยะทางไกลออกไป

อย่างไรก็ตาม โปรดทราบว่าการตอบสนองของ MF และ LF ยังคงค่อนข้างคล้ายกับการตอบสนองลำโพงลำดับที่ 1  และซ้อนทับกันภายในระยะไม่กี่เมตรจากแหล่งกำเนิดเสียง

ความแตกต่างระหว่างความสูงของปิรามิด จะมาถึงสถานะสูงสุดแล้ว เว้นแต่ว่าระบบของลำโพงลำดับที่ 3 จะมีการควบคุมทิศทาง MF ที่สอดคล้องกับการควบคุม HF

ถึงเวลาเปลี่ยนจำนวนและระยะห่างขององค์ประกอบลำโพง ในกรณีนี้ จะกลับไปที่ลำโพงลำดับที่ 1 และลดปริมาณลงเหลือ 3 ใบและเพิ่มระยะห่างเป็นสองเท่าคือ 6 เมตร

ผลที่ได้คือเส้นการแบ่งคลาสของครอสโอเวอร์เพิ่มระยะเป็น 2 เท่า ซึ่งเคลื่อนที่ออกไปตามสัดส่วนการเปลี่ยนแปลงระยะห่าง และปิรามิดคู่ขนาน LF ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในที่สุด

ระยะห่างที่เพิ่มขึ้นจะขยายความสูงของขั้นบันไดปิรามิด และปริมาณที่ลดลงจะลดจำนวนขั้นบันไดทั้งหมดลง (เหลือ 2 ขั้นจาก 4 ขั้นก่อนหน้านี้)

เป็นอีกครั้งที่โซนของความสม่ำเสมอสูงสุดอยู่ระหว่างเส้น Unity และเส้น Double Crossover

Uncoupled Point Source Arrays

ตอนนี้จะเพิ่มมุม Splay ให้กับสมการลำโพงที่วางห่างกัน Uncoupled Point Source จะไม่มีคุณสมบัติหลักที่เหมือนกันกับ Coupled Point Source เนื่องจากไม่สามารถรักษา Unity Class Crossover ในระยะทางได้

เหตุผลนั้นง่ายมาก ตัวอย่างเช่น 2 องค์ประกอบลำโพงมีระยะห่างจากกัน 10 เมตร และมีมุม Splay รวมกันเท่ากับมุมครอบคลุม เสียงจะไม่มาเจอกัน เมื่อเสียงเดินทางไปไกล 100 เมตร รูปแบบเสียงจะยังคงเหมือนเดิม โดยสามารถรักษาระยะห่างของ Gap ไว้ได้ แต่ถ้าต้องการ Unity ในที่ใดที่หนึ่ง จำเป็นต้องมีการ Splay ทับซ้อนเชิงมุม เพื่อชดเชยการแยกองค์ประกอบลำโพงทางกายภาพ

อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่าสำหรับ Uncoupled Array นั้น Point Source มีการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในโซนที่ทับซ้อนกัน และมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ Coupled Array

Crossover Class Progression

รูปแสดงปัจจัยที่ส่งผลต่อความก้าวหน้าของครอสโอเวอร์ ส่วนถัดไปจะใช้ปัจจัยเหล่านี้ สำหรับสังเกตความคืบหน้าของโซนผลรวมในแอปพลิเคชัน Scale ต่าง ๆ

Summation Zones

เริ่มต้นด้วยลำโพงลำดับที่ 1 ระยะห่างลำโพงแต่ละใบเท่ากับ 3 เมตร

จากรูปกระจายองค์ประกอบลำโพงที่ร้อยละ 50 ของมุมการกระจาย Unity Splay Angle

สิ่งนี้ช่วยให้สามารถสังเกตการเปลี่ยนคลาสของครอสโอเวอร์ทั้งหมดได้ โดยการตอบสนอง HF จะเห็นว่าองค์ประกอบต่าง ๆ นั้น แยกออกจากกันได้ดี

เมื่อเราเคลื่อนที่ไปยังด้านนอก การแยกตัวจะลดลง และปรากฎ Crossover Lines สองเส้นแสดงอย่างเห็นได้ชัด ความก้าวหน้าของการรวมจะค่อย ๆ ลดลงตามระยะทาง และแสดงปฏิสัมพันธ์ของ Combing Zone ขึ้นอย่างชัดเจน

มีการแยกที่ความถี่กลางด้วยเช่นกัน ระยะห่างและมุมการ Splay ของตู้ลำโพง ช่วยลดความแปรปรวน Ripple ที่ด้านข้างและตรงกลางให้น้อยลง

สังเกตการมีอยู่ของปิรามิดคู่ขนานในการตอบสนองของ LF ซึ่งมีลักษณะการกระจายเสียงรอบทิศทาง ทำให้มุมจากการ Splay เป็นปัจจัยที่ส่งผลน้อยที่สุดในการรวม

ดังนั้น การตอบสนองโดยรวม แม้ว่าจะถูกยืดออกไป แต่ยังคงแสดงเครื่องหมายที่บอกให้เห็นถึงสามเหลี่ยมก่อนหน้านี้

รูปแสดงการเปลี่ยนแปลงของมุม Splay ที่น้อยลง ผลที่ได้คือการออกจาก Gap Crossover ก่อนเวลาและการมาถึงของ Overlap Crossover ที่เร็วขึ้น

ความก้าวหน้าของโซนรวมจะผ่านอัตราการเปลี่ยนแปลงที่เร็วขึ้นและ Combing ที่มากขึ้น พื้นที่ส่วนกลางได้รับผลกระทบมากที่สุด

ผลกระทบที่โดดเด่นอีกประการหนึ่งคือ ความสอดคล้องกันของรูปร่างการตอบสนองของ LF กับรูปร่างของ MF และ HF ในระยะทาง ทั้ง 3 ช่วงความถี่ มีรูปทรงโดยรวมที่คล้ายกันที่เส้น Unity Class Crossover (เส้นแรก)

ยิ่งไปกว่านั้น ความถี่ต่ำจะแคบลงในอัตราที่เร็วกว่าช่วงความถี่อื่น ๆ มาก (เอฟเฟกต์ปิรามิด)

Uncoupled Point Destination Arrays

เมื่อลำโพงหันเข้าหากัน การเปลี่ยนแปลงจะแตกต่างโดยสิ้นเชิงจากกรณีอื่น ๆ ก่อนหน้าการซ้อนทับกันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากด้านข้าง และขอบของรูปแบบการตอบสนอง

แต่ไม่เป็นเช่นนั้นกับปลายทางที่ยิงลำแสง On Axis ของลำโพงเข้าหากันโดยตรง เนื่องจากลำโพงไม่ได้เชื่อมต่อกัน ทำให้ผู้ฟังจึงเพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาแห่งความสงบ ก่อนที่จะกระแทกด้วยลำเสียงจากฝั่งตรงข้าม เมื่อผ่านไปซักระยะอีกด้านหนึ่งเสียงจะโผล่ออกมาอีกครั้ง และมุ่งหน้ากลับไปสู่การทำงานที่แยกออกจากกัน

แต่เสียงความถี่ต่ำจากองค์ประกอบลำโพงอีกด้านหนึ่งกลับมีอยู่ และเป็นอุปสรรคต่อการทำงาน ดังนั้นจำเป็นต้องต่อสู้กับสิ่งนี้เพื่อให้สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ Uncoupled Point Destination จึงเป็นประเภทอาร์เรย์ที่ซับซ้อนที่สุด

การตอบสนองจะมีตัวแปรเชิงพื้นที่มากที่สุด และไม่สามารถเก็บ Unity Class Crossover ไว้ได้มากกว่าจุดเดียวในพื้นที่

แม้ว่าองค์ประกอบเสียงเหล่านี้จะมีคุณสมบัติ และความซับซ้อนเป็นอย่างมาก แต่ก็เห็นได้ว่ามีการใช้งานอย่างแพร่หลาย จึงจำเป็นจะต้องได้รับการดูแล และจัดการเป็นอย่างดี

กลไกหลักครั้งนี้คือมุมลำโพง เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องพิจารณาอย่างละเอียดและรอบคอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดเรียงเสียงที่ต้องการความแม่นยำและคุณภาพสูง

มุมสัมพัทธ์ระหว่างองค์ประกอบทั้งสองมีบทบาทชี้ขาดว่า องค์ประกอบใดมาบรรจบกันและจะไปที่ไหนต่อหลังจากนั้น

ความแตกต่างพื้นฐานปรากฏขึ้นในการวิเคราะห์สามเหลี่ยมของระบบ Point Destination Systems

ปัจจัยสำคัญคือ การตอบสนอง On Axis ขององค์ประกอบลำโพงนั้น มุ่งเป้าไปที่ภายในของพื้นที่สามเหลี่ยมหน้าจั่ว ซึ่งเป็นสามเหลี่ยมมุมแหลมที่มีอัตราการเปลี่ยนแปลงสูงที่สุด และเป็นปัจจัยที่สำคัญมากที่ต้องคำนึงถึง เมื่อต้องจัดการกับอะเรย์ประเภทนี้

Crossover Class Progression

รูปแสดงปัจจัยที่ส่งผลต่อความก้าวหน้าของครอสโอเวอร์ ส่วนถัดไปจะใช้ปัจจัยเหล่านี้ สังเกตความคืบหน้าของโซนผลรวมในแอปพลิเคชัน Scale ต่าง ๆ

Summation Zones

จากรูปเริ่มต้นด้วยลำโพงลำดับที่ 1 ทำมุมเข้าด้านใน 45 องศา จุด Unity Crossover Point คือจุดนัดพบบนแกน On Axis โซนผลรวมจะดำเนินไปในหลายทิศทาง มีเส้นที่เคลื่อนที่ไปตามระยะทาง (เส้น On Axis ของลำโพงแต่ละตัว) และเส้นอื่น ๆ ที่เคลื่อนผ่านอาร์เรย์จากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง

The Crossover Line แบ่งองค์ประกอบลำโพงทั้งสองและเป็นเส้นที่มีระดับสัมพัทธ์และเวลาที่เท่ากัน นี่เป็นที่เดียวที่การทำงานของ Combing Zone จะไม่โดดเด่น ยกเว้นในพื้นที่ใกล้กับองค์ประกอบลำโพง

อัตราการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วจะอยู่บริเวณที่ On Axis มารวมกัน Ripple สร้างการเปลี่ยนแปลงของผลรวมที่สูง นึกถึงแบบจำลองสามเหลี่ยมที่กล่าวถึงในเรื่อง (การรวมกันของคลื่นเสียง)

ในแบบจำลองนั้น สามเหลี่ยมมุมป้านจะย้ายผู้ฟังไปในทิศทางของความโดดเดี่ยว แต่เมื่อหันองค์ประกอบลำโพงเข้าด้านใน เราจะอยู่ในขอบเขตมุมแหลม และได้ละทิ้งวิธีการหลบเชิงมุม (Splay) มีเพียงการครอบคลุมระดับเสียงที่มากใน Near Field เท่านั้น ที่ช่วยผ่อนปรนเรื่องนี้ได้

จากรูปเริ่มต้นด้วยลำโพงลำดับที่ 1 ทำมุมเข้าด้านใน 90 องศา เมื่อเข้าใกล้ลำโพงใบใดใบหนึ่ง จะเปรียบเสมือนเคลื่อนที่ในแนวตั้งฉากกับลำโพงอีกใบ พื้นที่ส่วนกลางเป็นเขต Combing Zone ทั้งหมด ยกเว้นตรงเส้นสีน้ำเงิน (Spatial Crossover Line)

พอมาถึงจุดกึ่งกลาง ตอนนี้พื้นที่เชิงมุมทั้งหมดที่ครอบคลุมโดยองค์ประกอบลำโพงใบใดใบหนึ่ง จะถูกปกคลุมด้วยองค์ประกอบอื่นด้วย การที่จะได้รับความครอบคลุมแบบแยกตัวจะเกิดขึ้นเฉพาะบริเวณ Near Field หรือในมุมตรงข้ามเท่านั้น

แต่มุมตรงข้ามจะมี Combing ที่เกิดจากความถี่ต่ำขององค์ประกอบอื่น ๆ ด้วย

เดินทางต่อไปด้วยการหันมุมเข้าด้านใน 135 องศา เมื่อมุมเพิ่มขึ้น จะมีการรวม Combing Zone มากขึ้นตาม เพราะพื้นที่ On Axis ส่วนใหญ่ของแต่ละองค์ประกอบลำโพง จะอยู่ใกล้ On Axis ขององค์ประกอบหนึ่งด้วยเช่นกัน

เส้นทางสู่ความโดดเดี่ยวจะอยู่ในทิศทางตรงกันข้าม และต้องฝ่าฟันผ่านพื้นที่ครอบคลุมของอีกองค์ประกอบหนึ่งเพื่อไปให้ถึงที่นั่น เมื่อถึงกลับแยกได้เฉพาะการตอบสนองของ HF เท่านั้น

สถานที่ที่ปลอดภัยเพียงแห่งเดียวคือใน Near Field ซึ่งสามารถควบคุมการโต้ตอบระหว่างองค์ประกอบลำโพงได้ โดยที่ระดับเสียงที่สูงกว่า สามารถสร้างความแตกต่างของลำโพงอีกฝั่ง ที่ถูกลดทอนด้วยระยะทาง

ในที่สุดก็มาถึงมุมด้านในสุดคือ 180 องศา อาร์เรย์นี้สร้างการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วที่สุดใน Combing Zone และมีโอกาสหลบหนีที่ได้น้อยที่สุด

ไม่มีกลไกเชิงมุมที่จะย้ายเราไปยัง Isolation Zone มีเพียงเฉพาะแรงของการชดเชยระดับที่เกี่ยวข้องกับระยะทางเท่านั้น ที่จะช่วยบรรเทาได้

หากอยู่ใน On Axis ขององค์ประกอบหนึ่ง ก็อยู่ใน On-Axis ขององค์ประกอบหนึ่งด้วยเช่นกัน อัตราความก้าวหน้านั้นสูงที่สุด เนื่องจากการเคลื่อนที่ไปยังองค์ประกอบหนึ่ง เปรียบเสมือนถอยห่างออกจากอีกองค์ประกอบหนึ่ง อัตราการเปลี่ยนแปลงการชดเชยเวลาจึงสูงที่สุด

ตอนนี้สถานที่ที่ปลอดภัยเพียงแห่งเดียวอยู่ใน Near Field ซึ่งสามารถควบคุมการโต้ตอบได้ โดยที่ระดับเสียงที่สูงกว่า สามารถสร้างความแตกต่างของลำโพงอีกฝั่ง ที่ถูกลดทอนด้วยระยะทาง

รูปแสดง ลำดับลำโพงที่แตกต่างกัน 3 แบบ ที่จัดให้หันมุมเข้าด้านในที่องศาเดียวกัน

เมื่อลำดับลำโพงสูงขึ้น พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจะแคบลง ความก้าวหน้าของโซนผลรวมทำให้การเดินทางไปยังจุด Off Axis เสร็จสิ้นเร็วขึ้น แต่ลำดับ Class Crossover จะไม่เปลี่ยนแปลง

การกระจายความถี่ต่ำ (ไม่ได้แสดงรูป) จะไม่ได้รับผลกระทบมากนักเนื่องจากไม่สามารถควบคุมเสียงต่ำได้ ลักษณะสามเหลี่ยมไม่เปลี่ยนแปลงตามลำดับของลำโพง

ความแตกต่างมีเพียงในส่วนการครอบคลุมพื้นที่ ลำดับลำโพงที่มากขึ้นนั้น มาพร้อมกับการขาดความครอบคลุมตามสัดส่วนของการตอบสนอง HF

ในส่วนการตอบสนองของ LF และ MF จะยังคงมีการครอบคลุมที่สูง ดังนั้นลำโพงลำดับที่สามจึงเป็นตัวเลือกที่แย่ที่สุดในสามตัวเลือก และไม่ว่าลำโพงลำดับที่เท่าไร จะใช้ได้เฉพาะใน Near Field เท่านั้น

การเปลี่ยนแปลงระดับเสียงองค์ประกอบลำโพงใบใดใบหนึ่ง จะทำให้เส้นครอสโอเวอร์ (Crossover Line) เลื่อนไปทางองค์ประกอบที่มีระดับต่ำกว่า เกิดผลรวมแบบไม่สมมาตร

รูปแสดงความไม่สมดุลของระดับ 6 dB ถูกนำมาใช้ใน Point Destination Array 90 องศา เส้นครอสโอเวอร์เคลื่อนเข้าหาลำโพงด้านซ้ายบน และเริ่มโค้งเข้าหาลำโพงที่เงียบกว่า การดัดโค้งสามารถมองเห็นได้ง่ายที่สุด โดยพิจารณาจากผลของการชดเชยระดับเสียงเพิ่มเติม

เมื่อระดับเสียงลดลง ลำโพงที่เบาจะถอยราบลงเรื่อย ๆ ไปยังบริเวณระดับเสียงเท่ากันที่รอบวงของลำโพง จนกระทั่งสุดท้ายลำโพงที่มีความดังมากกว่า จะล้อมรอบลำโพงที่เบา

รูปนี้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่จัดสัดส่วนใหม่ของการรวม Combing Zone แต่ไม่ได้ลดขนาดลง เมื่อเปรียบเทียบกับรูปเดิมในระดับความดังสมมาตร ในเวอร์ชันอสมมาตรนี้ การรวม Combing Zone จะแย่กว่ามากในบริเวณใกล้กับลำโพงที่เบา ในขณะที่ลดลงในพื้นที่ของลำโพงที่ดังกว่า

ตำแหน่งครอสโอเวอร์แบบเลื่อน (Shifted Crossover Placement) สามารถชดเชยได้โดยการแทรกการหน่วงเวลาสำหรับองค์ประกอบลำโพงที่เบากว่า ในบริเวณ Crossover Line สิ่งนี้ทำให้สามารถรวมระดับและเวลาได้เรียกว่า ครอสโอเวอร์แบบปรับเฟส

โปรดทราบว่า Coupling Zone ได้ย้ายกลับไปที่พื้นที่ครอสโอเวอร์เดิม และความก้าวหน้าของการรวมมีความสมมาตรและสม่ำเสมอมากขึ้น ครอสโอเวอร์แบบปรับเฟสจึงเป็นกุญแจสำคัญสู่ความสม่ำเสมอเชิงพื้นที่

รูปแสดงการตั้งลำโพงในรูปแบบลำโพง “ดีเลย์” ที่มักพบเห็นได้ทั่วไป กล่าวคือ ตั้งในแนวเดียวกันกับลำโพงหลัก

เห็นได้ชัดว่าการตั้งค่าดังกล่าวต้องการค่า Delay แต่โปรดทราบว่าลำโพงจะไม่ซิงค์กันเมื่อเคลื่อนย้ายออกจาก On Axis จากลำโพง Delay

นี่เป็นเพราะความแตกต่างของระยะทางสามเหลี่ยม ที่คุ้นเคยดังที่พบก่อนหน้านี้

Environmental Effects

ก่อนหน้านี้ได้กล่าวถึงอุณหภูมิที่มีผลต่อความเร็วของเสียง ส่วนประกอบของการรวมเสียงทั้งหมด จะมีการเปลี่ยนแปลงความเร็วเสียงในเปอร์เซ็นต์เดียวกัน (หากทั้งหมดได้รับการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิเดียวกัน)

การเปลี่ยนแปลงนี้จะไม่มีผลต่อการผสมเสียงเลย หากเส้นทางที่เสียงเดินทางเท่ากัน แต่ถ้าระยะห่างระหว่างแหล่งกำเนิดเสียงแตกต่างกัน การชดเชยเวลาจะเปลี่ยนไปโดยการเคลื่อนไหวของอุณหภูมิ

พิจารณา “การเปลี่ยนแปลงของความเร็วเสียง 1 เปอร์เซ็นต์ จะทำให้เวลาที่เสียงเดินทาง 100 ms เปลี่ยนไป 1 ms ในขณะที่เวลาที่เสียงเดินทาง 10 ms จะเปลี่ยนไป 0.1 ms” นั่นหมายความว่า ความเปลี่ยนแปลงของเวลาที่เสียงเดินทาง จะขึ้นอยู่กับเวลาการเดินทางของเสียงด้วย

ผลลัพธ์ที่ได้คือ ลำโพง 2 ใบที่อยู่ห่างไกลต่างกัน และได้ถูกปรับ Phase ด้วยการ Delay เสร็จเรียบร้อย จะไม่สามารถรักษาการจับตัวได้อย่างถูกต้อง เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ

สรุป

ในระบบเสียงจริงหนึ่งงาน จะสามารถพบเห็นอาเรย์ได้ทุกรูปแบบทั้ง Uncoupled Line Source และ Coupled Line Source ภายในตำแหน่งลำโพงต่าง ๆ ทั้ง ลำโพง Main /ลำโพง Delay / ลำโพง Out Fill / ลำโพง Front Fill เป็นต้น ซึ่งสามารถนำเอาความรู้จากบทเรียน มาจัดการเลือกตำแหน่งการวางลำโพงที่เหมาะสมอย่างเข้าใจ และตรงตามวัตถุประสงค์ของอาเรย์แต่ละประเภท